remission

3 dni, 3 noce, 3 sytuacje. To dla mnie zbyt dużo.

On mówi, że tylko ja mam wyjście. I że mam doceniać świat. Bo jest piękny. Podobno. I mam więcej tego nie robić.. Więcej tego nie robić.. Po czym życzył mi wszystkiego najlepszego z okazji urodzin.

Ale nie zawisnął.

    *

Nie przyjechał. Ale była tam moja przeszłość. Były moje wakacje. I poprzednie. I majówka. Poprzednia też. I szkoła. Cały czas szkoła. 

I znów ta sama scena.

"Tęskniłem"

Już godzina 7 rano.

*

Nie wiem co mam robić.

Ale nie chcę czekać.

Nie powinnam czekać.

Uwierzyłam w coś czego nie ma.

Pozwolił mi na to.

Kurwa.

*

Chyba mam cichą nadzieję, że to nie było pożegnanie na zawsze.

Ale czy to dobrze?

Bardzo chciałam pomóc.

Bardzo.

Nadal chce.

Cóż za ironia. Naprawianie świata samemu będąc zepsutym.

Doszczędnie.

*

Wcale nie mam wyjścia..