Wyciągnięty duży sezonowy kubek, do którego miałam w zwyczaju nalewać gorącą czekoladę w zimne wieczory. Aktualnie swoja zawartość zamienił na truskawki z cukrem.
Tak mi się automatycznie bierze na wspominki.
Tęsknię.
Lecz to jedynie wymysł wyobraźni.
Troszkę słonecznych zdjęć na to deszczowe popołudnie
Ostatnie dni i noce były niezwykłe. Bardzo beztroskie. Ostatnio jednak miewam obawy. Mam wrażenie, że z końcem każdego miesiąca jestem coraz bliżej rozstań, rozłąki. Może myślę błędnie, może podjęłam złą decyzję. A może jednak wręcz przeciwnie. Nie zobaczę teraz, które z tych twierdzeń będzie najbardziej odzwierciedlało nadchodzące sytuacje, ale mam nadzieje. Wszystko przyjdzie z czasem. Wszystko się okaże.
Coraz częściej wstaje z nieukrywanym uśmiechem na ustach.
Czekam na koniec tego tygodnia. Na 11 czerwca, a potem na radę i 'oficjalnie' mogę zacząć sie obijać. Chociaż w sumie robię to ostatnio cały czas. Wszystko leci szybko, wszystkie miejsca, nowi ludzie, nowe uniesienia. Wszystko bez żadnej wczuty. Przecież wszystko nam wolno.
Miałam wrócić z nowościami. Nie miałam na myśli te, które są tu zamieszczone w tej notce. Warunki pogodowe popsuły plany. Ale spokojnie. Wszystko jest do nadrobienia (:
